Opryszczka zwykła (infekcja herpetyczna) – to przewlekła choroba recesywna wywoływana przez wirusy opryszczki zwykłej typu 1 i 2 (HSV-1 i HSV-2). Obydwa są dużymi wirusami otoczkowymi dwułańcuchowymi DNA. Infekcje opryszczkowe występują na całym świecie. Zakażenie HSV-1 jest najczęstsze w Afryce (87%), a najrzadsze na kontynencie amerykańskim (40-50%). Poziom zakażenia HSV-2 jest znacznie niższy: w Afryce wynosi 31,5%, na kontynencie amerykańskim – 14,4%.
HSV atakuje śluzówki oraz nabłonki powodując pierwotną infekcję nabłonka. Następnie wirus przenika do neuronów czuciowych i jest transportowany ze strumieniem zwrotnym wzdłuż aksonu do jądra neuronu. Namnażanie się wirusa ma miejsce w niewielkiej ilości neuronów czuciowych. Później HSV znajduje się w stanie latentnym w środku neuronu przez całe życie gospodarza. Wirus wywołuje nieznaczne pęcherzykowate lub wrzodowate uszkodzenia skóry u dorosłych, którzy mają większą odporność, natomiast u niemowląt i osób o obniżonej odporności przechodzi w chorobę systemową. Noworodki mogą zarazić bez względu na brak lub obecność objawów u matki przy opryszczce pierwotnej lub jej reaktywacji. Przy czym w przypadku reaktywacji ryzyko zakażenia jest niskie nawet jeżeli mamy do czynienia z zauważalnym owrzodzeniem genitaliów w momencie porodu (ryzyko 3/100). Ryzyko znacznie się zwiększa, jeżeli zakażenie następuje w trzecim trymestrze, a szczególnie wysokie (około 50%) jest wtedy, gdy następuje w ciągu ostatnich 6 tygodni ciąży.
Podczas zakażenia HSV 1 i HSV 2 odbywa się stopniowa synteza przeciwciał klasy IgM, IgG i IgA. Specyficzne immunoglobuliny klasy IgM pojawiają się od 10 dnia od momentu zakażenia, a ich poziom wzrasta w ciągu dwóch tygodni. Po 7-10 dniach od pojawienia się IgM powstają specyficzne do HSV immunoglobuliny IgG, utrzymujące się w organizmie człowieka w ciągu całego życia.
Poszerzonymi metodami diagnostyki opryszczki jest wyodrębnienie wirusa w kulturze komórek oraz określenie DNA HSC metodą PCR. Testy serologiczne pozwalają na odróżnienie infekcji pierwotnej od reaktywacji choroby. Przy zakażeniu pierwotnym IgG w ostrej fazie choroby jeszcze nie występują, a przy reaktywacji IgG są obecne.
ukryć »