Syfilis

Kiła, to infekcja przekazywana drogą płciową, wywoływana przez bakterię Treponema pallidum. Oznaki i objawy kiły mogą być różne w zależności od fazy choroby (kiła I-rzędowa, kiła II-rzędowa, kiła utajona, kiła III-rzędowa). Kiła I-rzędowa objawia się powstaniem na skórze szankrów, czyli twardych, niebolesnych grudek, które z czasem ulegają owrzodzeniu. Objawem kiły II-rzędowej jest wysypka śluzowo-skórna, (...) dalej »

Kiła, to infekcja przekazywana drogą płciową, wywoływana przez bakterię Treponema pallidum. Oznaki i objawy kiły mogą być różne w zależności od fazy choroby (kiła I-rzędowa, kiła II-rzędowa, kiła utajona, kiła III-rzędowa). Kiła I-rzędowa objawia się powstaniem na skórze szankrów, czyli twardych, niebolesnych grudek, które z czasem ulegają owrzodzeniu. Objawem kiły II-rzędowej jest wysypka śluzowo-skórna, najczęściej na dłoniach lub podeszwach stóp. Możliwe jest również pojawienie się wrzodów w ustach lub pochwie. W fazie utajonej, która może trwać przez wiele lat kiła nie daje praktycznie żadnych objawów. W kile III-rzędowej pojawiają się miękkie niezłośliwe narosty, a także objawy neurologiczne lub sercowe.
Kiła jest trudna do zdiagnozowania w początkowej fazie choroby. Ostatecznie może zostać stwierdzona w badaniu krwi albo w czasie bezpośredniego badania wizualnego z użyciem mikroskopu. Ponieważ bezpośrednie badanie pod mikroskopem możliwe jest wyłącznie w przypadku powstania uszkodzeń skóry, co zdarza się dość rzadko, wykrycie przeciwciał do T.pallidum jest najbardziej efektywną metodą w diagnostyce kiły.
Podczas wczesnej utajonej fazy choroby w krwi pojawiają się przeciwciała klasy IgM. W fazie II-rzędowej T. pallidum przeciwciała klasy IgM і IgG osiągają wartości krańcowe i utrzymują się w krwi w późnych stadiach choroby. Efektywne leczenie kiły w początkowej fazie powoduje szybsze obniżenie miana IgM, niż w późnej fazie choroby. Znacznego obniżenia miana IgM można spodziewać się po 3-4 miesiącach skutecznego leczenia, a całkowite zniknięcie następuje zazwyczaj w ciągu dwóch lat w zależności od zastosowanego typu analizy. Obniżenie poziomu IgM może być wykorzystane w celu monitorowania efektywności terapii.

ukryć »