Jedną z najczęstszych chorób przekazywanych drogą płciową jest chlamydioza urogenitalna. Jak wynika z danych Światowej Organizacji Zdrowia na świecie co roku rejestruje się prawie 130 nowych przypadków chlamydiozy, co oznacza, iż zarażonych jest około 8% ludności ziemi. Urogenitalna chlamydioza wywoływana jest przez Chlamydia trachomatis – są to nieruchome, Gram-ujemne wewnątrzkomórkowe pasożyty ziarenkowate o wielkości 250-300 nm. Życiowy cykl chlamydii polega na konsekwentnej zamianie dużych nieinfekcyjnych komórek chlamydii (wewnątrzkomórkowych ciałek siateczkowatych) na niewielkie pozakomórkowe ciałka elementarne – infekcyjne formy mikroorganizmu. Chlamydie mogą wydostawać się poza komórkę, w której pasożytują przy czym komórka nie ulega lizie, co zapewnia możliwość umiarkowanego zakażenia.
Chlamydioza często przebiega bezobjawowo (u 46% mężczyzn і 67% kobiet) lub z objawami minimalnymi. Symptomy chlamydiozy są mało specyficzne i praktycznie nie różnią się od innych infekcji, przenoszonych drogą płciową: pojawienie się upławów i bolesne oddawanie moczu. Ostra forma chlamydiozy jest słabo wyrażona i krótkotrwała (do dwóch tygodni). Nawet bez leczenia pierwsze objawy chlamydiozy szybko ustępują, ale mogą pojawić się później powtórnie i w mniej wyrażonej postaci. Chlamydioza przechodzi w postać przewlekłą i z czasem pod wpływem czynników prowokujących może się okresowo zaostrzać, atakując nowe organy i układy. Przewlekła postać chlamydiozy prowadzi do rozwoju bezpłodności zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a w konsekwencji do niedrożności jajowodów u kobiet lub przewlekłego zapalenia prostaty u mężczyzn.
Diagnostyka chlamydiozy jet dość skomplikowana ze względu na właściwości cyklu życiowego czynnika wywołującego. Ostatnio coraz bardziej popularne stają się nieinwazyjne metody wykrywania infekcji chalmydia trachomatis. Jedną z metod wykrycia Chlamydia trachomatis jest reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) charakteryzująca się największą czułością i specyficznością wykrycia aktywnego zakażenia chlamydiami (do 100%), jednak wiarygodny wynik badania w dużej mierze zależy od sposobu pozyskania i przechowywania materiału. Metody serologiczne (w tym również analiza immunoenzymatyczna ELISA) pozwalają na oznaczenie stadium i charakteru przebiegu choroby, co jest szczególnie ważne przy chlamydiozie przewlekłej, trwającej wiele miesięcy i lat. W tym celu poprzez test immunoenzymatyczny wykrywane są przeciwciała IgM, IgA i IgG, które stopniowo są syntezowane i gromadzone w surowicy krwi oraz biologicznych wydzielinach człowieka.
Przeciwciała klasy IgA specyficzne do Chlamydia trachomatis obecne są zarówno w surowicy, jak i wydzielinach, co może wskazywać na ostrą infekcję, ale także na przewlekłą formę choroby. W surowicy krwi przeciwciała klasy IgA pojawiają się po okresie 10-14 dni od początku choroby, trochę wcześniej niż przeciwciała klasy IgG, ale w mniejszym stężeniu. Można je wykryć na początku choroby w wydzielinach z organów płciowych. Wysokie stężenie przeciwciał tej klasy może świadczyć o infekcji przewlekłej. Przeciwciała specyficzne IgA mają okres częściowego rozkładu 5-7 dni, dzięki czemu mogą być wykorzystywane do kontroli efektywności leczenia. Du- lub trzykrotne obniżenie poziomu tych przeciwciał świadczy o pomyślnym przebiegu terapii.
Przeciwciała klasy IgG pojawiają się począwszy od trzeciego tygodnia od początku choroby. Ich obecność przedstawia ogólny obraz odpowiedzi immunologicznej w konsekwencji ostrej, przewlekłej lub przebytej infekcji. W ostatnim przypadku IgG mogą być wykrywane w niewielkim stopniu przez długi okres czasu.
ukryć »
